Je kind weet wat het eet
Zoiets dagdagelijks als eten hoort geen strijd te zijn. Maak van jouw maaltijden een feest door je kinderen te betrekken en hun inbreng te vragen. Trigger hun zintuigen en stimuleer hun kennis via sensory food education om hun smaakpalet te ontwikkelen.
Weten doet eten
Wist je dat koolrabi bij veel kinderen rauw in de smaak valt en perfect in een fruitdoosje past? Al zullen velen het misschien niet willen opeten omdat ze de groente niet kennen. Kinderen eten immers veel gemakkelijker bekende producten. Maak kennis met sensory food eduction waarmee we de voedselkennis en het smaakpalet van kinderen via zintuigelijke ervaringen opkrikken.
Wat?
Babitha: “We slaan even het theoretisch kader over en gaan direct naar ons uitgangspunt: de kennis van onze kinderen over voeding is niet geweldig. Voor hen is onbekend ook onbemind. Wat ze niet kennen, eten ze ook niet (graag). Om hen een open mind rond smaken te laten ontwikkelen, moeten we hun kennis opkrikken en vooral hun nieuwsgierigheid triggeren. Op die manier kunnen we hun bereidheid om nieuwe dingen uit te proberen vergroten.”
Waarom?
“Eten is letterlijk broodnodig en daar willen we graag iets gezelligs van maken. Door je kinderen mee in het proces te betrekken en ze uit te leggen wat een gebalanceerd eetpatroon is, heb je grotere kans om strijd te vermijden. Vertrek steeds vanuit het positieve, pushen om te pushen werkt niet. Weet bovendien dat hun smaakpalet ook evolueert.
Lusten ze iets op 3-jarige leeftijd niet? Misschien willen ze het wanneer ze 6 jaar zijn wel proberen. Tijdens de puberteit gaan kinderen ook door een fase waarin het lichaam hunkert naar vetten en suikers. Daarnaast zullen kinderen sneller proeven als ze zelf mee mogen kiezen, kopen en koken. Onthoud daarbij dat proeven niet hetzelfde is als lusten en in dit verhaal proeven het belangrijkste is.”
Hoe?
“Om kinderen te laten proeven en de maaltijden leuk te houden, zetten we in op drie grote pijlers. Maar weet dat er geen gouden regels bestaan. Vertrek vanuit positiviteit en maak er vooral geen strijd van.”
- Prikkel hun kennis rond voeding
“Kinderen hebben voeling nodig met wat er op hun bord en in hun mond gebeurt. Krik hun kennis op: waar wordt voeding gekweekt, hoe wordt het verpakt en hoe belandt het in de winkel? Neem ze mee op ontdekking in een boerenwinkel. Daar leren ze heel wat bij over lokale, seizoensgebonden producten. Is dat nu een koolrabi? Waar komt dat witloof vandaan? Hoe wordt die prei gekweekt?” - Leer ze evenwichtig eten
“Combineer die kennis met inzicht in gebalanceerd eten en je bent op de goede weg. Zie dit niet als iets negatiefs, maar gebruik het om input te geven om een balans te creëren. Het is een utopie dat jouw kinderen nooit chips of koekjes zullen eten. Maar het is haalbaar dat ze in de winkel snappen dat een bakje aardbeien een beter alternatief is. Al kan chips zeker ook af en toe.” - Laat ze proeven met al hun zintuigen
“Onze zintuigen spelen een essentiële rol bij het proeven. Ze bieden een houvast en creëren een referentiekader.- Door de ingrediënten te zien kunnen ze ermee aan de slag. Laat ze observeren en ontdekken. Waarom is een perzik niet hetzelfde als een nectarine?
- Ook ruiken is een belangrijke factor omdat het vaak gekoppeld is aan herinneringen. Kaneel verwijst voor de ene naar oma’s appeltaart, terwijl de andere denkt aan ras-el-hanout, een kruid uit de Midden-Oosterse keuken. Culturele verschillen kan je overbruggen door op zoek te gaan naar herkenbare of gezamenlijke elementen.
- En dan is er ook nog het voelen. Betrek je kinderen in het hele proces, van boodschappen tot bereiding. Laat ze hun creativiteit gebruiken en vraag hun inbreng. Hoe wil je die courgettes uitproberen? Kan jij een recept zoeken dat je samen wil maken?
Als ze samen met jou gekozen, gevoeld, geroken en gekookt hebben, is de kans een stuk groter dat ze ook zullen proeven. Ook koken met vriendjes werkt stimulerend.”
